VISITATOR

I.

VISITATOR

in Ecclesia Romana dicitur Episcopus, qui in locum alterius Episcopi demortui, vel propter crimen a communione su spensi, aut remoti, a Metropolitano vel Pontifice mitti consuevit, ad obeun da in ea dioecesi Episcopalia munera, donec alius Episcopus ordinetur, cuius electione ipsum interesse mos. Cuiusmodi Visitatorum officium accurate perstringit vetus Formula electionis Episcopi, in Spicilegio Acheriano, Tom. VIII. Vide quoque supra, voce Ambulator; item Periodeuta. Sed et Visitatores, in

Monasteriis, dicebantur, qui, in Capitulis Provincialibus electi, Monasteria visitabant, in Monachos, ipsosque adeo Abbates, inquirebant, horum delicta emendabant, mulctasque ac poenas pro eorum ratione irrogabant. Qui cum, sub praetextu Visitationis, Monasteria gravibus expensis premerent, seu longiori morâ, seu sumptuosis epulis, seu etiam numerosô comitatu; interdum et ab iis pecunias extorquerent, Constitutionibus Gregorii IX. Nicolai IV. Benedicti XII. aliisque cautum est, ne Monasteriis et locis visitatis onerosi et graves porro exsisterent, uti docet Car. du Fresne ubi supra. At Visores, apud Matth. Paris. A. C. 1135. sunt, qui forestis inspiciendis, ne fierent vasta, a Rege praefecti erant: alias vocis notiones habes apud eundem.

II.

VISITATOR

nomen Magistratus, in eadem Ecclesia ubi Inquisitio viget. Cum enim Inquisitorum officia soleant esse perpetua, necesse est, ut interdum rationem munerum suorum reddant. Solet itaque creari Magistratus, qui visitet Inquisitores, coeterosque Inquisitionis ministros. Is igitur visit are omnes Inquisitorum provincias, et, quidquid correctione dignum cognoverit, ad Inquisitorem generalem et Senatum referre debet: cui muneri si unus non sufficiat, alter vel plures eliguntur etc. Vide Phil. a Limborch, Historiâ Inquisitionis l. 2. c. 11.